Energia jest podstawową cechą materii (niezmiennikiem) wynikającą z symetrii translacji w czasie (twierdzenie Noether). W szczególnej teorii względności masa cząstki jest proporcjonalna do energii w układzie spoczynkowym (E0 = mc2). Według ogólnej teorii względności rozkład energii i pędu jest źródłem zakrzywienia czasoprzestrzeni, które odczuwamy jako grawitację. Energia to podstawowa wielkość fizyczna, opisująca zdolność danego ciała materialnego do wykonania określonej pracy (energia swobodna). Wwyniku tego energia układu obniża się (symetria translacji w czasie zostaje złamana). W układach fizycznych energia zawsze osiąga minimum i jest ograniczona od dołu. Brak takiego ograniczenia mógłby oznaczać możliwość czerpania energii i wykonywania pracy bez końca (perpetuum mobile). Stan układu fizycznego (klasyczny lub kwantowy) w minimum energii nazywamy stanem podstawowym. Z punktu widzenia termodynamiki niektóre formy energii są funkcjami stanu. Energię w równaniach fizycznych zapisuje się najczęściej jako E. Jednostką energii w układzie SI jest dżul (J). Największą ilość energii człowiek może wyzwolić podczas eksplozji bomby atomowej(Grzyb atomowy nad Nagasaki, 1945) Inne jednostki: Kilogramometr (kGm) Kilowatogodzina (kWh) Kaloria (cal) Elektronowolt (eV) erg (erg)