Energia wiatru jest to energia kinetyczna poruszających się mas powietrza. Prędkość wiatru, a więc i energia jaką można z niego czerpać, ulega zmianom dziennym, miesięcznym i sezonowym. Szacuje się, że globalny potencjał energii wiatru jest równy obecnemu zapotrzebowaniu na energię elektryczną.
Siłę wiatru początkowo wykorzystywano głównie do napędzania urządzeń do mielenia ziarna, później pomp i systemów irygacyjnych. Budowane turbiny były montowane w systemie horyzontalnym na szczycie murowanej wieży. Pierwsze próby wykorzystania wiatru do produkcji energii elektrycznej datowane są na koniec XIXw. Dopiero jednak w latach osiemdziesiątych XX w. nastąpił gwałtowny rozwój energetyki wiatrowej.
Światowy potencjał energii wiatru jest całkiem spory. W roku 2005 holenderscy naukowcy stwierdzili, że do roku 2020 energia wiatru mogłaby zaspokoić 12% światowego zapotrzebowania na energię elektryczną. Współcześnie szybki rozwój energetyki wiatrowej następuje zwłaszcza na terenie Europy. W roku 2004 w krajach starej Unii Europejskiej moc zainstalowana elektrowni wiatrowych zwiększyła się o 20,3% w stosunku do roku 2003 i wynosiła 34 366 MW - blisko trzy czwarte światowej mocy zainstalowanej.
